Çocukluk Arkadaşları

Yol kenarlarındaki yağmur mazgallarını kumbara sanıp harçlığımı atardım,
Bu yüzden en çok denizden alacaklıyım...

***

Üç yaşındaydım.

Sahil yolunda kurulmuş bir seyyar sahnede ilk dostumla tanıştım.
Sahne üzerinde, sıktığım soğuk, tahta el, dostlukların sadece türümüzle sınırlı olmadığını, bir cansızdan da bir sırdaş çıkacağını öğretti bana.

Ondandır en iyi arkadaşlarım günlüklerim ve Ebe Annem’ in hediye ettiği minik ayım oldu.

***

Oyuncaklar her çocuğun hayal dünyasının gerçek dünyadaki temsilcileri. Oyuncakları yapanlar bir zamanlar çocuk olmasalardı bunları tasarlayabilirler miydi sizce?

Şimdi bu çocukluk arkadaşlarımız bizleri kendileri için yapılan huzur evlerinde yapayalnız bekliyorlar.

Elbette oyuncak arkadaşları yanlarında.

Ama onların en iyi arkadaşları,
ellerinde can buldukları çocuklar değil mi?

Sunay Akın’ ın hayali ve gerçeği, Istanbul Oyuncak Müzesi.

***

Her akşam üstü oyuncakçı, camekanından çocuk ellerinin izlerini siler.

***

Bana iyi haber: Müze etkinlikleri kapsamında geleneksel kukla gösterileri de mevcuttur. :)